စုစု မွာ ေအးေအး ဆိုတဲ့ အမ တေယာက္နဲ႔ မထား ဆိုတဲ့ေအေမ တေယာက္ရိွတယ္ ။ သူ႔ အေမမထား က မေအး ကို နားကပ္ ေလးဝယ္ေပးတယ္ ။ အဲဒါကို စုစု ကသူ႔ကို ဝယ္မေပးလို႔
ဆိုၿပီး ပူစာတာေပါ့ ။ မိန္းခေလးဆိုေတာ့ လိုခ်င္တာပဲ ေလ ။ မထားက ပိုက္ဆံက မေလာက္ေသးလို႔ ေနာင္လ ကုန္က် ဝယ္ေပးမယ္လို႔ ေျပာထားတယ္ ။ ေနာင္လ ေရာက္ေတာ့္ စီးပြားေရး ကအဆင္မေျပေတာ့ ဝယ္မေပးႏိုင္ဘူးေလ
အဲဒါ စုစု က ဝယ္မေပးလို႔ ဆိုၿပီး အိမ္ေပၚက
ဆင္းလာတယ္ ။ အေမ နဲ႔ အမ ကလိုက္ေခၚတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ စုစု မလိုက္ခဲ့ဘူး ။
အဲဒါနဲ႔ ႏွစ္ေတြၾကာလာေတာ့ စုစု ကအိမ္လြမ္း
လာတာေပါ့ ။ မိဘ ေလာက္ဘယ္သူမွ မေကာင္းတာကို ။ ဒါေပမဲ့ သူမၿပန္ဘူး ဆိုၿပီး
ေနလာတယ္ ။ တေျဖးေျဖး အခ်ိန္ေတြ ေျပာင္း
လာတာနဲ႔ အမွ် အသက္ေတြလည္း ႀကီးလာတယ္ ။ စုစု လည္း ေယာက်ၤား နဲ႔ ကေလးေတြလဲ ရိွလာၿပီေပါ့ ။
သူကိုယ္တိုင္ မိခင္ ျဖစ္မွ မိခင္ ေမတၱာ ကို
နားလ္လာတယ္ေလလ ။ ဒါေပမဲ့ သူမာနကို မေလွာ့ ေသးဘူး ။ တေန႔က် သူ႔အေမဆီ ကို ေရာက္သြားပါတယ္ ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့
သူ႔အေမ ဆံုး႐ွာၿပီေလ ။ သူျပန္လာေတာ့
သူ႔အေမ အေလာင္းပဲ ျမင ဲ ျမင္ရေတာ့တယ္ ။
အဲဒီအခ်ိန္က် မွထငိုပါေလေရာ ။ သူ႔အေမ
ကို ငိုၿပီးေတာင္းပန္တာေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ ေသၿပီးသား သူကျပန္မ႐ွင္ေတာ့ဘူးေလ ။
ဇာတ္လမ္းရဲ႕ သင္ခန္းစာကေတာ့ တန္ဖိုးမရိွတဲ့
စိန္ေရႊ ေငြေတြထက္ တန္ဖိုးႀကီးမားလွတဲ့ မ္ိဘသားစေမတၱာ ကို မဆံုးရံုးပါေစနဲ႔ ။
မိမိရဲ႕ ေဒါသ ၊ ေမာဟကို အတက္ႏိုင္ ဆံုး
ထိန္းခ်ဳပ္ၾကပါ ။ ည္ီအကို ၊ ေမာင္ႏွမတို႔ ။ ္
Posted via Blogaway
